Ο ΤΕΟ ΜΠΗΚΕ στο τμήμα κρατώντας στο ένα χέρι το κλουβί με τον Αρπατόνε, το κουόκα της ζωντοχήρας, και στο άλλο μια σακούλα με δύο μπολ . Ο Αρπατόνε υπό κανονικές συνθήκες ήταν ένα πρόσχαρο κουόκα, δηλαδή ένα πρόσχαρο αυστραλέζικο μαρσιποφόρο που έμοιαζε πολύ με υπερμεγέθη ποντίκαρο. Τώρα, κλεισμένος στο κλουβί, μακριά από τις γάτες της Τζοάνας που του φαίνονταν σαν άλλα κουόκα και κυρίως σαν άλλα κουόκα που μπορούσε να πηδήξει, είχε πάθει τρομώδες παραλήρημα. Έγρουζε, κοπανιόταν, και προσπαθούσε με τα μικροσκοπικά χεράκια του να πιάσει από κάπου τον Τεό.
"Ω, συμφορά που μας βρήκε! Μήπως είναι λυσσασμένο το μαγαρισμένο; Ποια φυσιολογική γυναίκα έχει για κατοικίδιο έναν αρουραίο;" είπε ο Άντονι.
"Αφενός δεν είναι αρουραίος, είναι μαρσιποφόρο, αφετέρου η ζωντοχήρα δεν είναι φυσιολογική" τον πληροφόρησε ο Τεό.
"Σ' αυτό έχεις ένα δίκιο."
"Η Τζοάνα μου είπε ότι το ζώο θα ηρεμήσει μόλις το βγάλουμε από το κλουβί και το ταΐσουμε. Στη σακούλα έχει ένα μπολ με την τροφή του και άλλο ένα με μπαμιοφακόρυζο για σένα. Περιμένει να το φας και να της πεις τις εντυπώσεις σου, αρχηγέ".
"Ωιμέ! Βαβαί! Παπαί! Οτοτοτοί!" αναφώνησε ο σερίφης.
"Αρχηγέ, μίλα ελληνικά να σε καταλαβαίνω" είπε ο Τεό.
"Ελληνικά είναι, βλακέντιε! Επιφωνήματα πόνου από αρχαίες τραγωδίες. Δεν αντέχω άλλες μπάμιες. Εμ τις σιχαίνομαι, εμ με έχει πάει λουλάκι. Πότε θα γίνει ο κωλοδιαγωνισμός για την καλύτερη συνταγή με μπάμιες να απαλλαγώ απ' αυτό το μαρτύριο;"
"Έχω να προτείνω κάτι..."
"Όχι, δε μπορείς να τις φας εσύ!"
"Σιγά μην τις έτρωγα. Ούτε εγώ δεν μπορώ να κάνω τέτοιο άθλο. Όμως μπορούμε να τις δώσουμε στον κανίβαλο. Μ' ένα σμπάρο τρία τρυγόνια: δεν θα αναγκαστείς να τις φας εσύ, δεν θα πεις ψέματα στη ζωντοχήρα ότι τις έφαγες, θα ταΐσουμε κι αυτόν τον κανάγια χωρίς να επιβαρύνουμε τον προϋπολογισμό μας."
"Audiatur et altera pars!*" φώναξε ο Τζον από το κελί του.
"Αγορίνα μου! Λεβέντη μου! Να σε φιλήσω..." είπε ο Άντονι, ενθουσιασμένος από τη λαμπρή ιδέα του ντέπιουτι Στάμος και αγνοώντας τον ψυχοπαθή καταχανά**.
"Όχι, μη, μακριά! Λέω να πεταχτώ μέχρι το περίπτερο του Βουστάση Χασάν να πάρω καμιά σοκολάτα. Πρέπει να με χτύπησε υπογλυκαιμία."
"Να μην πεταχτείς πουθενά, καταβόθρα. Πρέπει να πάμε στο παλιό νεκροτομείο, θα μεταφέρουμε εκεί το φορητό ψυγειάκι με τα απομεινάρια, έχω κλείσει ραντεβού με το δόκτορα και τη Μόνικα."
"Γιατί στο παλιό νεκροτομείο; Αυτό έχει να χρησιμοποιηθεί χρόνια" είπε απορημένος ο Τεό.
"Γιατί δεν έχουμε νέο και γιατί οι νεκροψίες πρέπει να γίνονται σε νεκροτομεία. Επίσης δεν μπορώ να κρατάω τα ανθρώπινα απομεινάρια στο ψυγείο του τμήματος μαζί με τα κεράσματα που έφεραν οι κυρίες του συλλόγου, είναι μακάβριο" του εξήγησε ο Άντονι.
"Έφεραν κεράσματα πάλι; Να τσιμπήσουμε κάτι προτού φύγουμε;"
"ΟΧΙ! Θα αργήσουμε στο ραντεβού και επιπλέον το ζουλάπι κάνει σαν σεληνιασμένο. Αν πάθει τίποτα, η αγάπη μου θα με αφαλοκόψει και έπειτα θα με ανασκολοπήσει" είπε ο Άντονι αλαφιασμένος.
"Τώρα πού το 'πες, τι θα κάνουμε με τον Αρπατόνε όσο θα λείπουμε;" ρώτησε ο Τεό.
"Θα τον πάρουμε μαζί. Δεν τον αφήνω με τον ανώμαλο. Μπορεί να μπει στο κελί και να τον φάει ο λιμασμένος. Μετά θα πρέπει να αλλάξω χώρα. Βγάλ'τον από το κλουβί, ρίξ' του λίγη τροφή, δώσε και το μπαμιοφακόρυζο στον κανίβαλο και φεύγουμε αμέσως για το νεκροτομείο. Πάω να πάρω το φορητό ψυγειάκι, θα σε περιμένω στο περιπολικό."
Ο Τεό άνοιξε το μπολ με την τροφή του Αρπατόνε. Είχε μέσα διάφορες πρασινάδες, φέτες μήλου και κομμάτια από ακτινίδιο και μάνγκο. Ο ντέπιουτι κοίταξε τον Αρπατόνε, ανασήκωσε τους ώμους του και καταβρόχθισε σε χρόνο ντε τε τα κομμάτια από ακτινίδιο και μάνγκο. Το μικρό μαρσιποφόρο έβγαλε μια τσιρίδα. "Σιωπή! I am the law" είπε ο Τεό και έβγαλε τον Αρπατόνε από το κλουβί για να φάει ό,τι είχε περισσέψει.
***
"Eίσαι σίγουρος ότι δεν είναι λυσσασμένο αυτό το ζουλάπι; Μην έχει ψύλλους; Όλα τα τρωκτικά έχουν" είπε ανήσυχος ο Άντονι από τη θέση του συνοδηγού. Ο Αρπατόνε είχε κουρνιάσει πάνω στα πόδια του και χώνευε την τροφή του μείον ένα ακτινίδιο και μισό μάνγκο.
"Πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι είναι μαρσιποφόρο; Και όχι, δεν έχει ψύλλους. Είναι εμβολιασμένος και αποπαρασιτωμένος. Η ζωντοχήρα έχει στα όπα όπα όλα τα ζώα της" είπε ο Τεό.
"Μόνο εμένα δεν έχει στα όπα όπα η αγνή θεά μου" είπε με παράπονο ο Άντονι.
"Ε, για πήγαινε στον κτηνίατρο για αποψύλλωση και αποπαρασίτωση και βλέπουμε."
"Θα σου σπάσω τη γκλάβα, διαόλου σπορά!" φώναξε ο σερίφης.
"Αρχηγέ, κρατάω τιμόνι" είπε ο Τεό. "Και μην ξεχνάς ότι πρέπει να διαλευκάνουμε το μυστήριο. Ορίστε φτάσαμε." Σταμάτησε το περιπολικό έξω από το παλιό νεκροτομείο και μπήκαν μέσα, ενώ ο Αρπατόνε τους ακολούθησε χοροπηδώντας. Προχώρησαν σε ένα διάδρομο γεμάτο σκουπιδαριό και έφτασαν στην αίθουσα νεκροτομών που έπειτα από τόσα χρόνια αχρηστίας και βανδαλισμών θύμιζε σκηνικό από ταινία τρόμου.
"Επιτέλους, χρυσά μου!" είπε η Μόνικα που στεκόταν δίπλα στο ένα από τα δύο τραπέζια νεκροτομών. "Πάνω που είχα αρχίσει να αγριεύομαι. Χειρότερο μέρος δεν μπορούσατε να βρείτε για ραντεβού; Έφυγε και ο δόκτωρ και έμεινα μοναχιά μου και απροστάτευτη. Τι θα γινόταν αν ερχόταν κάποιος ανώμαλος και με έστηνε στα τέσσερα παρά τη θέλησή μου για να μου κάνει άγριο σεξ και να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες ορέξεις του;
"Θα του έριχνες μια κλοτσιά στ' αρχίδια και θα του έκανες αναίμακτο ευνουχισμό" απάντησε ο Τεό.
"Σ' αυτό έχεις δίκιο. Το είχα κάνει μια φορά σε κάποιον που μου έδωσε χαστούκι στο κωλομέρι" είπε η Μόνικα.
"Ο δόκτωρ Ζαγκαρόλα δεν ήρθε ακόμα;" ρώτησε ο Άντονι.
"Ήρθε, αλλά δέχτηκε επείγουσα κλήση για να πάει να ξεγεννήσει μια γελάδα που είχε δύσκολο τοκετό. Είπε ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορέσει να επιστρέψει έγκαιρα" εξήγησε η Μόνικα. Ξαφνικά έβγαλε μια κραυγή που έκανε τα όποια τζάμια είχαν απομείνει στο κτίριο να κροταλίσουν. "Ιιιιιιιιι! Ένα ποντίκι! Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!" ούρλιαξε και, δίνοντας έναν πήδο, αγκάλιασε τον Άντονι και πέρασε τα πόδια της γύρω από τη μέση του.
"Δεν είναι ποντίκι, είναι ο Αρπατόνε, το μαρσιποφόρο της ζωντοχήρας και είναι ακίνδυνος" εξήγησε ο Τεό.
"Ουφ... ζάρωσαν τ' αρχίδια μου" είπε η Μόνικα. "Άντονι, αγάπη μου, πιστόλι είναι αυτό στην τσέπη σου ή χαίρεσαι που με βλέπεις;"
"Τέχνη, φλόγα, ζωή, σονάτα, χαϊκού, δεν είμαι κωλομπαράς αλλά είναι ανθρωπίνως αδύνατον να μείνει ένας καμελούτσος ασυγκίνητος όταν τον αγγίζουν τα κρουστά κωλομέρια σου και μάλιστα ένας ρωμαλέος καμελούτσος σαν το δικό μου" είπε με ξεψυχισμένη φωνή ο σερίφης.
"Δεκατεσσαράκι με επιείκεια, επειδή είσαι εσύ" είπε η Μόνικα και άφησε το κορμί της να συρθεί προς τα κάτω προκειμένου να κατέβει από τον Άντονι, προσφέροντάς του μια συγκίνηση πιο έντονη κι από εκείνη της ανακάλυψης του αδίστακτου κανιβάλου Τζον Καραλάμπι. "Μήπως μπορούμε να συνεχίσουμε τώρα γιατί σε δυο ώρες έχω ραντεβού με μια ομάδα πόλο που θα μείνει μια βδομάδα στην πόλη μας και πρέπει να κάνω μποτέ;"
Ο Τεό βοήθησε τον Άντονι να απλώσει τα ευρήματα στο τραπέζι νεκροτομών και η Μόνικα φόρεσε τη λευκή ρόμπα της αισθητικού και χειρουργικά γάντια για να εξετάσει με επαγγελματισμό τα απομεινάρια. "Δεν βλέπω κωλάντερα, δύσκολα τα πράγματα" είπε με την πρώτη ματιά που έριξε στο σωρό των οστών. "Μμμ... κάτι έχουμε εδώ" πρόσθεσε και σήκωσε με το χέρι της ένα από τα κρανία που είχε επάνω του ολόκληρη τη μύτη. "Μπίνγκο!" αναφώνησε. "Κρίνοντας από το μέγεθος της μύτης πρόκειται για άντρα με τσουτσού μαξ έντεκα εκατοστών σε στύση. Δεν έχεις παρά να μάθεις ποιοι είναι οι μικρόφαλλοι της πόλης. Αυτός που έχει εξαφανιστεί είναι αυτός που κρατάω στα χέρια μου. Δυστυχώς εγώ προτιμώ από 18ρηδες και πάνω οπότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω άλλο."
"Πώς διάβολο θα μάθουμε ποιοι είναι οι μικρόφαλλοι της πόλης;" ρώτησε απελπισμένος ο Άντονι.
"Απλό!" είπε ο Τεό. "Θα ζητήσουμε από τις κυρίες να προσέλθουν στο αστυνομικό τμήμα και θα τους ζητήσουμε να μας πουν με ποιους έχουν πάει και πόσο τον είχαν."
"Αλάνθαστη μέθοδος..." μουρμούρισε η Μόνικα. "Χρυσά μου, σας εύχομαι καλή τύχη -θα σας χρειαστεί- και πάω για την κούρα ομορφιάς μου".
Γ.Α.
(Συνεχίζεται)
Γ.Α.
(Συνεχίζεται)
ΓΛΩΣΣΑΡΙ
* "Ρωτήστε και την άλλη πλευρά!"
** Καταχανάς = βρικόλακας
* "Ρωτήστε και την άλλη πλευρά!"
** Καταχανάς = βρικόλακας
Απίθανη ιστορία. Συνέχισε!...
ΑπάντησηΔιαγραφή